ARA
Bir çocuk yetiştirmekle ilgili yazılan tüm yazılarda genellikle anne-bebek arasında ki bağ, annenin yapması gerekenler ve annenin önemi üzerinde durulur. Oysa, bir çocuğun gelişiminde baba figürü de en az anne kadar önem taşıyor. Çocuklar için baba bir güven simgesidir ve hayatlarının sonuna kadar değişmeyen kahramanlarıdır. Kız yada erkek fark etmeksizin, baba çocukların üzerinde fiziksel, duygusal ve sosyal anlamda çok etkilidir.
Örneğin kendini doğru ve etkin bir şekilde ifade edebilmek, içgüdü kontrolü, sağlıklı bir cinsel kimlik oluşturmada babalar başrol oynar. Sosyal çevreye adapte olmak konusunda ve bir birey olarak toplumda savaşmak adına da çocuklar babalarından çok şey öğrenirler. Toplumda asosyal ya da hırçın olarak adlandırdığımız çocuklara bakıldığında, babanın hayatındaki yokluğu yada baba ile yaşanan sorunlar ile karşı karşıya gelebiliyoruz.
Babalar aile içinde otorite kurarak, çocuğun gelişimine olumlu katkılar verirler. Bu otorite sarsıldığında yada otorite yokluğunda, maalesef çekingen ya da saldırgan çocuklar yetiştirmek mümkündür. Davranış problemleri yaşayan çocuklar genellikle, otorite yokluğundan kendi davranışlarını kontrol edemezler. Bu hem aile içinde hem de sosyal anlamda problemler oluşturur. Dikkat eksikliği, odaklanamama, yalan söyleme, okulda başarısızlık gibi sorunlar baş göstermeye başlar.
Sağlıklı bir baba-çocuk ilişkisi bilinenden çok daha fazla etkilidir ve üstünde durulması gereken bir konudur. Peki, babalar neler yapmalı ve nasıl davranmalı?
* Çocuklarınızla arkadaş gibi olmaya çalışın ama onların bir babaya ihtiyaç duyduğunu unutmayın. Otoriter olmak ve sınırlar koymak, arkadaşlığınızı bozmaz tam tersine pekiştirir.
* Birden fazla çocuklu ailelerde, babalar genellikle çocuklarını karşılaştırıp bunu da çocuklarına belli ediyorlar. Bunu yapmamaya çalışın. Çocuklarınızın farklı yönlerini keşfederek onları heveslendirmeye ve desteklemeye çalışın.
* Babaların hassas olması gereken bir başka dönemde çocukların 2 yaş sendromundan geçtiği dönemler. Bu dönemde anne her şey ile tek başına ilgilendiğinde çocuğa karşı sabrı azalıp onunla inatlaşmaya başlayabiliyor. Babalar çocukla inatlaşmadan anlamaya ve dinlemeye çalışmalıdır. Çocuklarına ilgi göstererek, öfkelerini kontrol altına almasına yardım etmelidir. Unutmayalım ki, bu dönemde öfke patlamaları çocuğun tek başına kontrol edebileceği düzeyde değildir. Daha ileriki zamanda problem yaşamamak adına, bu önlemleri almak sağlıklı bir çocuk yetiştirme de çok önem taşır.
* Baba çocuğuna sorumluluklar vermeli ve bunu yerine getirdiği takdirde onu alkışlamalıdır. Verdiği sorumluluğun nedenlerini ve sonuçlarını ona anlatarak, ruhsal açıdan ilerleme kaydetmesine izin vermelidir. Sorumluluk verildiğini hisseden çocuklar, daha öz güvenli ve sosyal olmak adına büyük bir adım atmış olurlar.
* Çocuğu yalan söylemeye itmemek adına, korkuya dayalı değil sevgi ve güven üzerine bir ilişki kurmalısınız. Hata yaptığında sesinizi yükseltmeden, ona neden yanlış yaptığını anlatıp, sınırlarını belirlemelidir.
* Son olarak, babaların çocukları ile kaliteli zaman geçirmeleri çok önemlidir. Çocuklarının arasında cinsiyet farkı var ise, mutlaka her iki çocukla da ayrı vakit geçirmeye özen göstermelidir. Her ilişki de olduğu gibi baba-çocuk ilişkisinde de sevgi, ilgi ve güven en başta olmalıdır.
