'Tükenmiş babalar' nasıl hissediyor?

Araştırmalar, evlat sahibi olduktan sonra babaların evden uzaklaşmakta olduğunu ortaya koyuyor. Bu istatistiki bir bilgi ve her evde böyle olmak durumunda değil ama rakamlar pek çok hanede durumun bu yönde olduğunu gösteriyor. Babalar evlat sahibi olduktan sonra daha çok çalışıyor, daha çok dışarda vakit geçiriyorlar. Evdeyken de ya yorgun, ya da tüm gün çalışmanın (ya da bilinç dışındaki diğer nedenlerin) yarattığı duygularla internette, telefonda, tv başında... Bedenen orada ama ruhen bambaşka bir yerde...
 

Bugün babaları düşündüm... Sahi, annelerin lohusalığı, doğum sonrası depresyon süreçleri oluyor da, babalar neler yaşıyor? 
Bence babalar çok ciddi kayıplar deneyimliyorlar. Değerli partnerlerinin tüm ilgisi, enerjisi evladın üstünde...Ama daha önemlisi evdeki yeni ‘can’ kendi çocukluklarına ilişkin pek çok duyguyu uyandırıyor. Kendisi çocukken babası ona bakmış mıydı? Annesi onunla oynamış mıydı? Birlikte neler paylaşmışlardı? Orada kendisine bakmakta ve ilgi istemekte olan bir çift göz ne kadar da tanıdık.... Almadan vermek ne zor... 

Çocukluğu hep sokaklarda geçmişti, bir sürü arkadaşı vardı. Peki ya annesi ve babası? Şimdi de yakın dostlarıyla vakit geçirecek ve çocukluğundan beri olduğu gibi varlığın içinde olan yokluğu bildiği yöntemlerle donduracaktı.

Yorgunluk; pek çok zaman duygusal bir tükenmişlik ve tetiklenen acıları uyuşturmak belki de... Yorgunluğun altında pek çok duygu var... Kendi yaşamadığını çocuğunun deneyimlediğini görmek zor... Bir kişinin sürekli kendi çocukluğuyla yüzleşmesi ve tüm o erken dönemdeki duyguların tekrar canlanması ıstırap verici...
Sıkça yorgunluğunu dile getiren ve gerçekten de tükenmiş bir partneri görmek de cabası... Hele bir de partner kendi annesini anımsatıyorsa... Çocuk büyüyor, her geçen gün yeni bir şeyler yapıyor, yeni oyunlar, yeni sözcükler... Evladının gelişimini görmek muazzam olmakla birlikte, bazen de bir yabancı gibi uzaktan takip etmek gibi... Herkes evladı iyi olsun istiyor ama bilinç dışındaki o yaralı çocuk görülmek için elinden geleni yapıyor.

Kendinize iyi bakın değerli babalar, siz çok kıymetlisiniz!
Tüm babalara sevgilerimle... 

Kaynak: Isabelle Filliozat, Kusursuz Ebeveyn Yoktur.