Çocuklarda duygusal yeme bozukluğu

Son dönemde çokça duymaya başladığımız kavramlardan biri, duygusal yeme bozukluğu, yetişkinler için olduğu olduğu kadar çocuklar açısından da düşünülmeli. 

Çikolata keyif verir, kahvaltı mutlulukla yakından ilgilidir. Hepsi tanıdık öyle değil mi? Bir çoğumuz yemek yemenin duygularla olan ilişkisini öğrenerek büyürüz. Ağlayınca meme ve süt gelir. Bebek sakinleşir, huzura kavuşur. Aile yemekleri, özel günler, bayramlar… Mutluluğu pekiştirecek ne varsa, bu sofralardadır. Çocuk da bunların her birinde sevildiğini, güvende olduğunu hisseder. Tüm bunlar çok doğal ve sosyal hayatımızın bir parçası, fakat hangi durumlarda bu riskli bir hal alır bir gözden geçirelim.

-Sıkıntı
-Yalnızlık hissi
-Stres
-Mutluluk
-Öfke
-Güvensizlik

Çocuğunuz bu gibi duyguları yaşarken daha çok yemek yeme ihtiyacı, abur cubura yönelmek, tıka basa yemek, özellikle belirli gıdaları istemek gibi davranışlar sergiliyor mu?

Yemek eylemi doymak için değil de başka ihtiyaçları gidermek için gerçekleşiyorsa, durumu biraz daha yakından incelemekte yarar var.

Ne Yapmalı/Ne Yapmamalı?

-Çocuğunuzun sevdiği yiyecekleri ona bir şeylerin ödülü olarak sunmak, farketmeden duygusal yeme davranışını pekiştirebilir. “Bugün bir pizzayı hakettin” demek yerine, “Bugün harikaydın, seninle gurur duydum” diyebilirsiniz. ‘Güzel’ yemekleri yemek, birtakım şartlara bağlı olmamalı.

-Çocuğunuza kilo aldığı ya da verdiği ile ilgili eleştirilerden kaçının. Bu ona baskı altında hissettirebilir. Baskıyla birlikte ergenlikte sağlıksız diyetlere yönelip hızlı kilo verip alma döngüsüne girebilir veya yetersizlik hissiyle kendini daha çok yemeğe verebilir.

-Abur cubur gıdaların bir çoğu bağımlılık yapan maddeler içerir. Eğer çocuğunuzun ara sıra bunları yemesine müsade edecekseniz, evde mutlaka sizin kontrolünüz altında ve ulaşamayacağı yerlerde tutmalısınız. Bunları ödül olarak kullanmamalı ve kurallarda esneklik göstermemelisiniz.

-Hepsinden önemlisi iyi bir gözlemci olmak. Yeme alışkanlıklarıyla ilgili belirgin bir davranış örüntüsü dikkatinizi çekiyorsa, “Bunu yiyemezsin”, “Al bakalım bu seni mutlu eder” gibi anlık yaklaşımlar işe yaramayacaktır. Altta yatan duygusal sebepleri anlamaya çalışmalısınız.