ARA
Çocuklarınızın, birbirlerine bağlı kalmanın faydaları olduğunu anlamalarını sağlayın. Aynı zamanda çatışmanın çözümünü özellikle kabul edilebilir hale getirin; ‘Ben de tam size birlikte yemek pişirelim / film izleyelim / parka gidelim demek üzereydim’ gibi.
Küçük çocukların, yapılan kuleleri yıkması veya bozması büyük çocukları genellikle rahatsız eder. Siz de ona, küçük kardeşinin mutfak dolabını karıştırmasının veya katlanmış çamaşırları etrafa atmasının sizi ne kadar rahatsız ettiğini anlatın.
Dürüst olmak gerekirse, dünyadaki hiçbir yargıç herhangi bir kanıt olmadan kimseyi mahkum etmeye cüret edemez. Orada değildiniz kimin kimi ilk kışkırttığını asla bilemezsiniz. Bu nedenle, suçlu hakkında hüküm vermektense ara yapıcı ve yardımcı olmanız daha iyi olacaktır. Kavga esnasında bir taraf haklı olsa bile ‘Sen haklısın, sen haksızsın’ gibi cümleler kullanmayın. Sorunun nereden kaynaklandığı sakince anlatılmalarını istemeli ve ‘Hatalı olduğunu düşünen, kardeşinden özür dileyebilir’ şeklinde cümleler yöneltebilirsiniz.
Bazen kardeş tartışması çok can sıkıcı olabilir. Çocuklar kendilerini merdivenlerden aşağı itmedikleri veya aşırıya kaçmadıkları sürece, her şeyi olduğu gibi bırakabilirsiniz. Çocukların kavga etmelerine mümkün olduğunca izin verilmelidir. Çünkü çocuklar kavga ettikçe deneyim kazanırlar. Kavga ettiklerinde de seçenekler sunulabilir ya da iyi geçinme kuralları koyulabilir. Böylece kavga ettikleri ve iyi geçindikleri zaman sonucun ne olacağını bilirler. Bu şekilde küçükler, bir anlaşmazlığı nasıl çözeceklerini, herhangi bir yardım almadan çok daha hızlı öğrenirler. Çocukların aralarındaki hakem olmayın. Çocuklar, anne-babaları kavgalarına karıştığında, onların diğer tarafı tuttuğunu düşünürler. Bu da rekabetin artmasından başka işe yaramaz. Kavgayı kimin başlattığıyla ilgilenmeyin. Bunu öğrenmeye çalışmak, çocukların birbirlerini suçlamasına yol açar. Kim başlatırsa başlatsın, sonuçlarına birlikte katlanmaları gerektiğini hatırlatın.
Biraz temiz hava ve egzersiz, stresten uzak bir gün; herkes için harikalar yaratır. Her halükarda bir manzara değişikliği, aileniz ve sizin için iyi bir seçenektir.
Çocuklara sadece huzur ve neşe göstermek, onları sağlıklı bir tartışma kültürü öğrenme fırsatından mahrum etmiş olur. Eşiyle çocukların yanında ara sıra dozunda tartışmalara giren ve incitip incinmeyen herkes iyi bir rol modeldir. Buradaki kural, soruna ortak bir çözüm bulmaktır. Herkesin birbirinin görüşüne saygı göstermesi gerektiği vurgulanmalıdır.
Kavgalarda ‘NE’ olduğunu anlamak değil, ‘NEDEN’ olduğunu anlamak çok önemlidir. Belki de oğlunuz kendini dışlanmış hissettiği için böyle davranışlar sergiliyor… Ve belki de kızınız bugün okulda kötü bir gün geçirdi ve bu yüzden bu kadar stresli... Çocuklar 3 yaşından itibaren empati kurmaya ve böylece karşı tarafı anlamaya başlarlar. Onları anlamaya çalışın. Çocuklarınızın hem kendilerine, hem de yaşadıkları topluma faydalı birer insan olmasını istiyorsanız; onların her türlü duygu ve düşüncelerini ifade etmelerine, sadece entelektüel zekalarını değil, duygusal ve ruhsal zekalarını da geliştirmelerine izin vermeniz gerekiyor.
