Bütün aile toplanmış artık et yenmeyeceğini ve günün yemeğinin ıspanak olacağını söyledi. Bu durum beni üzmüştü, üstüne üstlük en beğenmediğim sebze ile karşı karşıya gelmek üzereydim, bir de bu yemeğin yumurtalı olduğunu duyduğumdaki yüz ifademi hiç unutamadıklarını söyleyip hala anlatırlar. Yıllar geçti askere gittim ve orada da bu ıspanakla imtihanım devam etti ama artık aşçı olmuştum ve yemekleri tatlandırabiliyordum. Bir iki defa karavanada ıspanak çıktığını gördüm ve asker kimliğimden sıyrılıp, sır gibi sakladığım aşçı kimliğimi bütün zorluklara göğüs gererek ortaya çıkarttım. Kendimi mutfağa öyle bir atmıştım ki, artık sebzelerle olan düşmanlığımı dostluğa çevirip keyif bile alıyordum. Bu hikayelerden sonra, sizin ve çevrenizdeki kişilerin sebzelerle başı dertte ise özellikle ıspanakla ilgili anıları ve bir mazisi olan birileri bulunuyorsa onların bile beğeneceği bir tarif ve sunum sizleri bekliyor.