Depresyon ve nefes ilişkisi

Depresyon en sık görülen psikolojik bozukluklardan biri.  Herkeste farklılıklar gösterse de en sık kaygı düzeyinde artış, ümitsiz olmak ve karamsarlık gibi semptomlarla kendini gösteriyor. Depresyonun perde arkasında ise  “kendimi hiçbir yere, hiçbir gruba, sisteme, kişiye, duruma ait hissetmiyorum” gibi düşünceler ve derin bir ayrılık hissi vardır. Bu durum disfonksiyonel nefes alışkanlıkları sebebiyle ortaya çıkan solunum asidozunun bilinen semptomlarından biridir. Öğrenilmiş nefes alışkanlıkları ortadan kalktığında bu durum da ortadan kalkar. Bu aynı zamanda depresyon şikayeti olan kişilerin psikoterapi çalışmalarından fayda sağlayamamasının sebebidir. Nefes düzenlenmediği müddetçe vücut sıvılarındaki dengesizlik sebebiyle oluşan bu durum devam edecektir. Travmatik veya psikiyatrik bir durum olmadığı için fizyoloji kaynaklı bu durumda psikoterapi yetersiz kalacaktır.

Yıllardır insanların nefes ve düşünce alışkanlıklarını araştıran biri olarak gözlemim şu: Depresyon problemi yaşayan kişilerin çoğu kendileri dışında ve gerçek olmayan “şey”lere aşırı anlam yüklüyorlar, bunları kaybedince de derin bir boşluğa düşüyorlar.

Sığ nefes aldığımızda, örneğin nefes kapasitemizin sadece yüzde 30’unu kullandığımızda solunum asidozu olabilir, bu da kendimizi yetersiz hissetmemize, yaşamımızın anlamını kaybetmesine neden olur. Zihnimizi iyi kullanamayız ve beyinde problemler başlar. Yanlış nefes alışkanlıklarını bırakmak ve iyi, daha doğal bir nefese sahip olmak solunum kimyasal eksenimizi ve bu sebeple psikolojimizi de dengede tuttuğu için büyük önem taşır.