‘Kendimi sıkça çocuğuma sitem ederken buluyorum!’
‘Yanlış olduğunu bildiğim halde ona bağırmaktan kendimi alıkoyamıyorum!’
‘Bazen o kadar damarıma basıyor ki, kontrolümü kaybediyorum!’
Bu sözler size de tanıdık geliyor mu? Farkındayım! Etrafınızda pek çok ebeveynlik kitabı, nasıl davranmanız gerektiğini söyleyen tanıdıklar, sosyal medyada takip ettiğiniz pek çok uzman var! Ve tüm bu bilgileri sindirmek ve hayata geçirmek bazen çok yorucu!
Hatasız, daima sakin kalabilen ve her koşulda ebeveyn rolünü koruyan bir yetişkin olmak hiç de kolay değil! Kusursuz olmak zorunda da değilsiniz. Mükemmellik düşlerini bir kenara koyup, yeterince iyi olmaya gayret etmeye ne dersiniz?
Her zaman olmasa bile ara ara işinize yarayabilecek bazı bilgiler paylaşmak isterim sizinle. Zira her üç krizden birinde bile bağırmak yerine, süreci daha sakin ve kontrollü yönetebilirseniz, bu büyük bir gelişme kaydedilmiş demektir.
• Öncelikle biz yetişkinlerin de limitleri olduğunu ve her an her durumu mükemmel yönetemeyeceğimiz gerçeğini kabul edelim.
• Öfkemizi yatıştırmak için mutlu bir anımızı, doğada yürüyüş yaptığımızı, yüzdüğümüzü hayal edebiliriz. Sevdiğimiz ve bizi rahatlatan etkinliklere zaman ayırmaya gayret edebiliriz. Yaşadığımız durumlar için sosyal destek kanallarımızdan destek almayı önceliklendirebiliriz.
• Çocuğumuza karşı çok yoğun bir tepki vermeden önce onun bebekliğini ve birlikte mutlu bir anımızı gözümüzün önünde canlandırabiliriz. Bu, beynimize oksitosin ve dopamin dolmasına imkan sağlayacaktır.
Ve içimize dönüp kendimize şu soruları sormakta fayda var:
• Bağırarak çocuğumda ne gibi izler bırakıyorum?
• Ne oldu da bu olay bana bu kadar dokundu?
• Beni ne tetiklemiş olabilir?
• Kendimi nasıl hissediyorum? Güçsüz, çaresiz, hayal kırıklığına uğramış veya ...?
• Hayatımda beni strese sokan başka neler var?
• Duygularımı bağırarak ifade etmeyi nereden öğrendim?
• Çocuğumla yaşadığım bu kriz, benim çocukluğumda yaşadığım herhangi bir şeyi anımsatıyor olabilir mi?
• Bu durumda kendi ebeveynim nasıl davranmıştı?
• Ben çocukken bana bağırıldığında ne hissediyordum? Bana bağırılması sorunu çözüyor muydu?
• İçimde yaralı bir çocuk, etrafımda sürekli gezen çocukluğumun hayaleti olabilir mi?
• Sakinleşmek ve rahatlamak için neye ihtiyacım var?
Eğer tüm çabalarınıza rağmen bağırarak iletişim kurmakla ilgili mesafe kat etmekte güçlük yaşıyorsanız uzman desteği almanızı öneririm.
Tüm aile üyelerinin mümkün olduğunca sakin kalabildiği, doyurucu ilişkilerde buluşmanız temennisiyle…
Bu konu hakkında faydalanabileceğiniz kitaplar:
Bağırmadan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel
Seninle Başlamadı, Mark Wolynn
Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk