ARA
Elbette başarıyı tanımlamanın sayısız yolu var. Ancak son araştırmalar, çocuklara hayattaki zorlu engelleri heyecan verici zorluklar olarak yeniden düşünmelerine yardımcı olacak becerileri öğretmenin (temel bir cesaret ilkesi) en azından akademik performanslarını artırabileceğini gösteriyor.
İşin ilginç tarafı şu: Çocuklarda cesareti 1 yaşından itibaren geliştirmeye başlayabilirsiniz. Bunu da çocuklara küçük yaşlardan başarısız olma fırsatı vererek sağlayabiliriz. Yeni yürümeye başladığında düşmesine, çoraplarını kendisinin giymesine izin vermek gibi davranışlar, sorunları kendi başlarına çözmeleri için onlara yeterli zamanı verir ve bu da dayanıklılığını artırır.
ÇOCUKLARDA CESARET GELİŞTİRMEK NEDEN ÖNEMLİDİR?
Cesaret, azim ve farkındalık gibi bilişsel olmayan faktörlerin de; akademik ve profesyonel performans üzerinde zeka kadar güçlü bir etkiye sahip olabileceğini öne süren birçok araştırma var. Cesaretle ilgili talimatların çoğu ortaokul ve üzeri çocuklar etrafında dönerken, yeni araştırmalar; küçük çocukların ve okul öncesi çocukların bakıcılarından aldıkları övgü ile akademik performansları arasında doğrudan bir ilişki olduğunu gösteriyor.
‘Çok çalıştın’, ‘Bütün bu renkleri kullanma şeklin hoşuma gitti’, ‘Çok akıllısın’ gibi teşvikleri duyan çocukların bu niteliklere inanma olasılıkları daha yüksektir. Cesaret için temel bir katman olan bu gelişme zihniyeti, bu çocukların ileriki yaşamlarında hem matematik, hem de okuduğunu anlama alanındaki başarısını kuvvetlendirir.
ÇOCUKLARDA CESARET NASIL GELİŞTİRİLİR?
Her şeyden önce, kiminle uğraştığınızı unutmayın. Yeni yürümeye başlayan çocuklar ve okul öncesi çocuklarla yaptığınız şey, doğrudan beceriden ziyade, ilerleyen süreçteki [stratejiler] için zemin hazırlar.
‘Bunun için gerçekten çok çalıştın’ gibi çabalarından dolayı övülen çocukların, başarılarının kasıtlı uygulamalardan kaynaklandığına inanma olasılıkları daha yüksektir. Bu da onları sonunda yeteneklerini artıracak zorluklar aramaya yöneltebilir.
Çocuklar bunu ne zaman abarttığınızı bilirler. Çok fazla çaba gerektirmeyen günlük işler için olduğu gibi onları çok fazla övmek güvensizliğe yol açabilir. Aynı zamanda yapmaya çalıştığınız şeyin değerini düşürür. Çabayı övmenin teselli ödülüne benzediği mesajını vermenin tehlikesi de vardır. Çocuk başarılı olduğunda ve takdire şayan bir şey yaptığında, onları bu noktaya getiren şeyin sıkı çalışmaları olduğu mesajını verin.
Çocuğunuza ‘zeki’ ya da ‘iyi’ ya da daha kötüsü, ‘yavaş’ gibi olumsuz bir şey demek, sabit bir zihniyeti uyandırır ve bu da onun bir zorlukla karşılaştığında başarısızlıktan korktuğu için tereddüt etmesine ve geri adım atmasına yol açabilir. Size olumlu bir etiket verildiğinde, onu kaybetmekten korkuyorsunuz, olumsuz bir etiketle vurulduğunuzda ise bunu hak etmekten korkarsınız.
Çocuğunuzun ebeveyni olarak, iletmek istediğiniz herhangi bir davranışın gerçek dünyadaki en iyi örneği sizsiniz. Bir kitabı, bir işi veya projeyi bitirmek gibi görevleri tamamlamak için o işe zaman ayırdığınızı görmelerine izin vermek, azmin en iyi örneğidir.
Okul öncesi çocuklarımız için bir şeyler yapmak çok daha kolaydır. Ancak onlara ara sıra kendi ayakkabılarını giymeleri veya bir puzzle’ı tek başına çözmeleri için zaman tanımalısınız. Bu, çocuğun çabalarına odaklanmasını sağlar ve size onu övme fırsatı verir.
Hatalar, öğrenme için bir platform olarak kullanılmalıdır. Öğrendikleri ve sonraki adımlar hakkında konuşun. Çok fazla endişe veya duyguyla tepki vermek, sabit bir zihniyetin oluşmasına neden olabilir.
Çocuğunuzla çok fazla odaklanmayı gerektiren bir proje, oyun veya iş üzerinde çalışırken arka plandaki gürültüyü sınırlayın. TV'yi kapatın, kardeşlerden veya evcil hayvanlardan uzakta sessiz bir yer bulun. Bu, çocuğunuzun çaba gerektiren bir kontrole sahip olmasına veya görev konusunda hevesli olmasa bile bir şeyi yapmak için gerektiğinde dikkatini gönüllü olarak yönetme becerisine sahip olmasına yardımcı olur.
1 ve 2 yaşındaki çocuklar için çok fazla organize spor yok, ancak her türlü egzersiz, yürütme işlevi olan veya düşüncelerini, eylemlerini ve duygularını düzenleyen aktivitelere başvurabilirsiniz. Çoğu çocuk basketbol topuna ilk kez dokunduğunda ya da futbol topuna ilk kez vurduğunda süper yetenekli olmuyor. Fakat bunlar; zaman içinde hata yapmak ve öğrenmek (bir şutu kaçırırsınız, bir oyunu kaybedersiniz, bir başkası oyunu kaybeder), geri dönmek ve bir beceriyi etkili bir şekilde uygulamaya koymak için fırsattır.
Cesaret, tutkulu olduğunuz bir şeyi yapmayı içerir. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz, onu kaydettirdiğiniz bir aktiviteye katılmamakta direnirse; onu zorlamayın. Yoksa çocuğunuz onu anlamadığınız hissine kapılır. Mutluluğa giden yolda ilerlemek söz konusu olduğunda, çoğu çocuk rehberliğe ihtiyaç duyar.
Hiçbir şey çocukları küçük maceralara atılmaktan daha cesur yapamaz. Bu, her yerde ve her zaman yapılabilir, ancak en iyisi dışarıda, açık havada yapılır. Herkesin bir orman anaokuluna gitme veya çiftlikte tatil yapma fırsatı yoktur. Siz de birkaç günde bir, mümkünse arkadaşlarınızla birlikte dolaşabileceğiniz park, orman, göl veya nehre ziyaretler yapabilirsiniz. Korsan ya da hazine avcısı olarak oynamak, ağaçlara tırmanmak, kamp kurmak, dere üzerine küçük bir baraj inşa etmek... Doğayla karşılaşmak, çocuğunuzun güçlü yönlerini ve yeteneklerini eğlenceli bir şekilde denemeye teşvik eder, dengesini sağlar ve özgüvenini güçlendirir.
Çocukların çok hassas antenleri vardır. Rol yapmaya çalışsak bile yine de fark ederler. Bu yüzden her zaman kendi korkularımızı eleştirel bir şekilde sorgulamalıyız. Şimdi bunu neden yasaklıyorum? Çocuğumu çok erken mi yavaşlatıyorum?.. Çocuğunuza ve onun dünyayı yönlendirme becerisine güvenin. Hayat bir dizi ayarlama ve değişikliktir. Çocuklar; ebeveynleri, gerekli engelleri aşma konusunda onlara güvendiklerini gösterdiğinde çok şey kazanırlar.
