ARA
Çocuğunuz ayağına uymayan ayakkabılarını giymekte ısrar ettiğinde, fırın tezgahının önünde çığlıklar atarak yuvarlandığında ve ‘İstiyorum!’ kelimesi standart haline geldiğinde; meydan okuma aşamasındasınız demektir.
Yeni yürümeye başlayan çocuklar yalnızca yanlarında kendilerini güvende hissettikleri insanlara isyan ederler. Yani miniğiniz size isyan ediyorsa, iyi bir ebeveyn-çocuk bağınız var demektir. Çocuğunuz meydan okuma aşamasıyla sizi rahatsız etmek istemiyor; sadece işlerin planladığı gibi gitmemesinden dolayı hayal kırıklığına uğramış ve kızgın... Artık meydan okuma aşaması için ‘yolun kurallarını’ öğrenme zamanı gelmiş demektir…
Elbette, çocuğunuz şu anda gaza basıyor. Yine de onu her zaman yavaşlatmayın. Hata yapmasına, bir şeyler denemesine ve neyin işe yarayıp yaramadığını öğrenmesine izin vermelisiniz. ‘İstiyorum, yapabilirim!’ dediği her zaman sadece ‘Hayır!’ derseniz, özgüvenini düşürmüş olursunuz. Elbette çocuğunuzun isteği riskliyse, herhangi bir tartışma söz konusu olamaz. Ancak biz ebeveynler çoğu zaman kendi korkularımızı çocuğa aktarırız. Çocuğumuzun zaten neler yapabildiğine bakmak yerine sadece neler olabileceğini görürüz.
Meydan okuyan bir çocukla başa çıkma konusunda profesyonel olan ebeveynler, engellerden kaçınırlar. Süpermarketteki şekerleme tezgahında korkunç sahnelerin olabileceğini bilirler ve bu nedenle hemen diğer tezgahlara doğru yönelirler. Yapabiliyorsanız, toplu alışverişi çocuklar olmadan yapın.
İnatçı minik öfkenizi üç saniyede sıfırdan 100’e çıkardığında bunu söylemek kolay tabii ama sakin olmakta, soğukkanlı davranmakta her zaman fayda vardır. Derin bir nefes alın ve 20'ye kadar sayın. Yüksek sesle şarkı söyleyerek çocuğunuzun dikkatini dağıtın. Ya da bir an için odadan çıkın. Bazı çocuklar bunlarla sakinleşir ve onlara sevgiyle sarılırsanız, öfkelerine anlayış gösterirseniz; küçük meydan okuma aşamalarını bitirmeleri daha olasıdır. Diğerleri kendi haline bırakılsa daha iyi olur; onlara dokunmak onları daha da çılgına çevirir.
Peki toplum içinde ne yapacaksınız? Tek bir şey yardımcı olacaktır; dişlerinizi sıkın ve sakin kalın. Sinirlenmeyin ama çocuğu da görmezden gelmeyin. Ne kadar yüksek sesle bağırırsa bağırsın, meydan okuyan çocuğunuzla sakince konuşun. Etraftakilerden anlayış göstermelerini isteyin ve başka seçenek yoksa mağazayı, otobüsü, bulunduğunuz yeri terk edin.
Çocuğunuz inatlaşmayı artık bir ‘yaşam tarzı’ haline getirmişse mutlaka profesyonel destek alın. İşin en doğrusu ise 1.5-2 yaş itibarıyla tutarlı bir disiplin anlayışı edinme yolunda adım atmanız ve bu konuyla ilgili bir profesyonelle görüşmenizdir. Bu tutum, ileride oluşabilecek sorunları da çözecektir.
