Yıllar geçtikçe çocuklar birbirlerine daha da bağlansın istiyorum. Bunu başarmanın yollarından biri en çok zaman geçirdikleri yerde yani odalarında birlikte olmaları... Şimdi uyku saatleri hassas ama birkaç yıl sonra birlikte kalabileceklerini düşünüyorum. İkisinin de sevdiği renklerin kullanıldığı, ortak zevkleri paylaşabilecekleri alana sahip, bir arada uyuyup oynayabilecekleri bir odada çok daha fazla yakınlaşacaklardır. Seçtiğim görselde ortada bulunan beyaz tahtayı özellikle beğendim. Yaratıcılıklarını aktarabilmeleri için böyle bir alan mutlaka olmalı...
Dekorasyon seçenekleri öyle sınırsız ki... Çocuklar ister gökyüzüne ister dinozorlara meraklı olsun, hiç fark etmez. Basit uygulamalar ile onların hayal dünyasını odalarına taşımak mümkün. Örneğin silinebilir, antibakteriyel duvar boyaları ile bambaşka bir atmosfer yaratılabilir. Ayrıca kendilerini gözlemleyebilecekleri bir ayna ve rahatça oyun oynayabilecekleri bir alan da önem taşıyor.
Bazen düşünüyorum da evlerimizi oda oda ayırırken bir anlamda hayatlarımızı da ayırmıyor muyuz? Çalışma odası, oturma odası, misafir odası, ebeveyn odası, çocuk odası... Belki de çalışma ya da oturma odasına da çocuklarımız için ayrı bir alan ayırarak onları hayatımıza her anlamda daha çok dahil edebilir, birlikte çok daha fazla zaman geçirebiliriz.
Çocuklar dağıtma özgürlüğü, büyükler ise düzen istiyor, bu her kuşakta karşılaştığımız bir durum. Çocuklarımın kendilerini hem özgür hissetmelerini, hem de düzeni sevmelerini istiyorum. Bunun için en güzel yöntem kendi seçecekleri dolaplar ve kutular ile düzene ‘eğlenceli’ bir şekilde alışmaları...
Benim için manevi olarak en anlamlı olanı en sona sakladım. Çocukken biz de odamızda böyle bir oyun çadırı kurmuş kardeşimle en gizli sohbetlerimizi burada yapmıştık. Orada o kadar çok zaman geçirirdik ki annem ve babam da odamızda bize katılırdı. Kızlarımın da böyle anıları olmasını dilerim...